Norah Jones wypuszcza kolejny singiel zatytułowany „Were You Watching?” z nadchodzącego albumu „Pick Me Up Off The Floor” (premiera 12.06.2020 / Blue Note Records).
W tym utworze usłyszymy Norah Jones śpiewającą i grającą na fortepianie w towarzystwie basisty Christophera Thomasa, perkusisty Briana Blade’a i skrzypaczki Mazz Swift, która także zaśpiewa w chórkach razem z Ruby Amanfu i Samem Ashworth. Słowa piosenki zostały napisane przez Jones wspólnie z przyjaciółką i poetką Emily Fiskio, która zainspirowała wcześniej Norah do tworzenia własnej poezji. Kilka z tych poetyckich tekstów Norah umieściła na swoim najnowszym albumie jako teksty do utworów (np. do ostatniego singla „How I Weep”).
Jones nie miała zamiaru nagrywać kolejnej płyty. Po zakończonej trasie promującej wydany w 2016 roku album „Day Breaks” — będący jej powrotem do jazzu i gry na fortepianie na pierwszym planie — postanowiła wejść na nowe terytorium, nagrywając serię krótkich sesji ze stale zmieniającym się składem współpracowników. Zaowocowało to wydaniem singli w różnych muzycznych odsłonach (z Mavis Staples, Rodrigo Amarante, Thomasem Bartlettem, Tarrioną Tank Ball i innymi). Piosenki sesyjne, coraz bardziej formowały się w to, czego w pierwotnym zamiarze artystka chciała uniknąć — w album. Ale „Pick Me Up Off The Floor” nie jest jakimś niespójnym kolażem. Norah Jones znakomicie połączyła te elementy poprzez charakterystyczny groove jej tria, teksty konfrontujące stratę i zapowiadające nadzieję, oraz chwilami mroczny klimat.
Mieszkając w tym kraju — na tym świecie — przez ostatnie kilka lat, dochodzę do wniosku, że te teksty mają głębszy sens… Otrząśnijmy się z tego bałaganu i spróbujmy coś wymyślić. Jeśli jest w tym albumie jakiś mrok, to nie świadczy on o przeczuciu nadchodzącej klęski, bardziej przypomina ludzką tęsknotę za wspólnotą. Te piosenki, które wydają się bardziej osobiste, odnoszą się również do większych problemów dotyczących nas wszystkich. A inne piosenki, które dotykają bardzo konkretnych większych kwestii, wydają się zarazem bardzo osobiste.
Norah Jones
Norah Jones po raz pierwszy pojawiła się na światowej scenie muzycznej wraz z wydanym w lutym 2002 roku albumem „Come Away With Me”, zwanym przez nią „małym nastrojowym nagraniem”, ukazującym wyjątkowy głos, który stał się ogólnoświatowym fenomenem, bezkonkurencyjnym zdobywcą nagród Grammy w 2003 roku. Od tego czasu, Norah otrzymała dziewięć statuetek Grammy i sprzedała 50 milionów płyt. Jej piosenek odsłuchano w streamingu pięć miliardów razy na całym świecie. Wydała serię uznanych przez krytyków i odnoszących sukcesy komercyjne albumów solowych — „Feels Like Home” (2004), „Not Too Late” (2007), „The Fall” (2009), „Little Broken Hearts” (2012) i „Day Breaks” (2016) — jak również tych stworzonych ze swoimi zespołami: The Little Willies, El Madmo czy triem Puss N Boots z Sashą Dobson i Catherine Popper, którego drugi album „Sister” ukazał się w 2020 roku. Album-składanka z 2010 roku „…Featuring Norah Jones” pokazał jej niesamowitą wszechstronność, gromadząc nagrania z artystami tak różnorodnymi, jak Willie Nelson, Outkast, Herbie Hancock czy Foo Fighters.