Jeden z najbardziej uznanych i charyzmatycznych artystów jazzowych ostatnich trzydziestu lat, saksofonista Joshua Redman, podpisał kontrakt z Blue Note Records. Debiutancki album Redmana dla nowego labelu, zatytułowany „where are we”, ukaże się jesienią tego roku.
Artysta odbędzie też trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Europie a jej szczegóły można śledzić na joshuaredman.com/tour.
– Jestem niezmiernie zaszczycony i podekscytowany dołączeniem do rodziny Blue Note – mówi Redman. – Albumy firmowane tym znakiem zawsze były istotną częścią mojego muzycznego (i duchowego) życia – na długo zanim zdałem sobie sprawę, że w ogóle je mam! Z niecierpliwością czekam, z równą wdzięcznością i radością, na rozpoczęcie tego nowego etapu w mojej podróży nagraniowej, wraz z jedną z największych wytwórni wszechczasów.
– W ciągu ostatnich trzech dekad Joshua Redman ustawił poprzeczkę dla odważnych muzycznych innowacji i uduchowionej ekspresji – mówi prezes Blue Note Don Was. – Jest żywym ucieleśnieniem etosu Blue Note i to spełnienie marzeń, aby powitać go w wytwórni.
Joshua Redman, urodzony w Berkeley w Kalifornii, jest synem legendarnego saksofonisty Deweya Redmana i tancerki Renee Shedroff. W młodym wieku miał styczność z różnorodną muzyką (jazzową, klasyczną, rockową, soulową, indyjską, indonezyjską, bliskowschodnią, afrykańską) i instrumentami (fletem, fortepianem, gitarą, instrumentami perkusyjnymi jak gatham i gamelan). Zaczął grać na klarnecie w wieku dziewięciu lat, a rok później przeszedł na swój podstawowy instrument, saksofon tenorowy. Wczesne wpływy Johna Coltrane’a, Ornette’a Colemana, Cannonballa Adderleya i jego ojca – a także The Beatles, Arethy Franklin, The Temptations, Earth, Wind and Fire, Prince’a, The Police i Led Zeppelin – wciągnęły Joshuę głębiej w muzykę. Jednak chociaż uwielbiał grać na saksofonie, jego priorytetem zawsze była nauka i nigdy poważnie nie myślał o byciu profesjonalnym muzykiem.
W 1991 roku, Redman ukończył Harvard College z wyróżnieniem, z tytułem licencjata nauk społecznych. Został już przyjęty do Yale Law School, ale odroczył przyjęcie na studia na rok. Niektórzy z jego przyjaciół muzyków niedawno przeprowadzili się na Brooklyn i szukali współlokatora, który pomógłby im w opłaceniu czynszu. Redman przyjął ich zaproszenie i niemal natychmiast zanurzył się w nowojorskiej scenie jazzowej. Zaczął regularnie jamować i koncertować z czołowymi muzykami jazzowymi swojego pokolenia, takimi jak Peter Bernstein, Larry Goldings, Kevin Hays, Roy Hargrove, Geoff Keezer, Leon Parker, Jorge Rossy i Mark Turner. W listopadzie tego samego roku, pięć miesięcy po przeprowadzce do Nowego Jorku, Joshua wygrał prestiżowy Thelonious Monk International Saxophone Competition. Było to tylko jedno z bardziej istotnych wydarzeń w roku, w którym Redman zaczął koncertować i nagrywać z mistrzami jazzu, takimi jak jego ojciec, Jack DeJohnette, Charlie Haden, Elvin Jones, Joe Lovano, Pat Metheny, Paul Motian i Clark Terry.
Po tym jak w pełni zaangażował się w życie muzyczne, szybko podpisał kontrakt z wytwórnią Warner Bros. Records i wiosną 1993 roku wydał swój debiutancki album, który przyniósł mu pierwszą nominację do nagrody Grammy. Jesienią tego samego roku ukazał się album „Wish”, na którym do Joshuy dołączyła gwiazdorska obsada: Pat Metheny, Charlie Haden i Billy Higgins. W 1994 roku ukazała się płyta „MoodSwing”, która utworzyła jego pierwszy stały zespół, w skład którego weszło trzech innych młodych muzyków. Stali się jednymi z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów współczesnego jazzu, byli to: pianista Brad Mehldau, basista Christian McBride i perkusista Brian Blade.
Redman następnie wydał serię albumów, w tym „Freedom in the Groove”, „Timeless Tales (for Changing Times)” i „Beyond” z różnymi składami zespołów, stając się jednym z najbardziej konsekwentnych i odnoszących sukcesy liderów zespołów muzycznych. Współpraca z Nonesuch Records rozpoczęła się w 2005 roku wraz z albumem „Momentum” i zaowocowała wydaniem szerokiej gamy projektów, w tym duetowego albumu „Nearness” z Mehldau, „The Bad Plus Joshua Redman”, „Still Dreaming” oraz ponownym spotkaniem jego kwartetu z Mehldau, McBride i Blade na albumach „RoundAgain” i „LongGone”.
Joshua Redman był członkiem-założycielem SFJAZZ Collective. Nagrywał I koncertował z takimi muzykami jak Ray Brown, Dave Brubeck, Chick Corea, The Dave Matthews Band, Bill Frisell, Herbie Hancock, Roy Haynes, Milt Jackson, Quincy Jones, Big Daddy Kane, B.B. King, The Lincoln Center Jazz Orchestra, DJ Logic, Yo Yo Ma, Branford Marsalis, John Medeski, Marcus Miller, MeShell Ndegeocello, Nicholas Payton, Simon Rattle, Dianne Reeves, The Rolling Stones, The Roots, Kurt Rosenwinkel, John Scofield, Toots Thielemans, McCoy Tyner, Cedar Walton, czy Stevie Wonder. Redman był nominowany do dziesięciu nagród Grammy i zdobył najwyższe wyróżnienia w plebiscytach krytyków i czytelników „DownBeat”, „Rolling Stone” i innych. Skomponował i nagrał muzykę do ostatniego filmu Louisa Malle „Wania na 42 ulicy”. Można go także zobaczyć i usłyszeć w filmie Roberta Altmana „Kansas City”.