Wznowienia Mother Love Bone już dostępne

Reedycje są dowodem na nieprzemijający wpływ muzyki Mother Love Bone i stanowią gratkę dla każdego kolekcjonera. „Shine” i „Apple” ukazały się w różnych formatach – na CD, standardowym czarnym winylu oraz na limitowanych, kolorowych płytach winylowych. Dodatkowo 10 października na japońskim rynku ukaże się także wyjątkowe wydawnictwo Mini-LP/SHM-CD, zawierające zarówno „Shine”, jak i „Apple”.

Wersja CD „Shine” zawiera jako bonus albumową wersję „Capricorn Sister”, której nie ma na winylu. Winylowe edycje EP-ki będą zawierały cztery utwory i zostaną wydane w trzech wariantach – na standardowych czarnych dyskach, a także limitowanych „Purple Haze” oraz „Skyblue”.

Wydanie CD „Apple”, w pełni zremasterowane 35 lat po premierze, wzbogacono o dwa dodatkowe utwory, które pominięto w wersji winylowej – „Gentle Groove” i „Mr. Danny Boy”. Edycje LP ukazały się w trzech wariantach – na standardowym czarnym winylu oraz jako limitowane kolorystyczne wersje „Red Alert” i „Apple Habanero”.

Brzmienie Mother Love Bone – unikalna mieszanka monumentalnego rock’n’rolla i rodzącego się alternatywnego grania – po raz pierwszy zaprezentowano na EP-ce „Shine” 6 marca 1989 r. Wydawnictwo pokazało wyjątkową chemię między perkusistą Gregiem Gilmore’em, gitarzystą prowadzącym Bruce’em Fairweatherem, charyzmatycznym, nieżyjącym już wokalistą Andrew Woodem oraz duetem gitarzysty Stone’a Gossarda i basisty Jeffa Amenta, którzy później zostali współzałożycielami Pearl Jam. Wpływ zespołu na scenę grunge i rocka alternatywnego jest niezaprzeczalny, a ich muzyka wciąż inspiruje kolejne pokolenia artystów i fanów.

EP-ka przygotowała grunt pod wydanie klasyka, jakim stał się album „Apple”. Płyta ukazała się 14 sierpnia 1990 r. – niespełna pięć miesięcy po nagłej śmierci Wooda. Pomimo tej tragedii 13 utworów z albumu pozostaje świadectwem ogromnego talentu frontmana oraz wyjątkowej więzi jego kolegów z zespołu. Odtwarzany do dziś dziesiątki milionów razy krążek przyniósł m.in. takie utwory jak „Crown Of Thorns” czy „This Is Shangrila”.

„Rolling Stone” pisał o długotrwałym wpływie „Apple” w następujący sposób: „Połączenie północno-zachodniego grunge’u i rozmazanego tuszu glam rocka brzmiało jak przepowiednia tego, dokąd może pójść hair metal, który w 1990 r. dopiero zaczynał chylić się ku upadkowi”. „Ultimate Classic Rock” chwalił: „Na ‘Apple’ kwintet połączył funk-metalowy błysk, bluesowe hołdy dla Led Zeppelin, charyzmę glam-grunge oraz hardrockową agresję, odrzucając przy tym przesadną pompatyczność hair metalu na rzecz czegoś bardziej dusznego”. Classic Rock podsumował: „MLB szli cienką linią między nowoczesnym rockiem, a nostalgicznymi echem przeszłości”. Z kolei Pitchfork umieścił album w zestawieniu „25 najlepszych albumów grunge lat 90.”, oceniając: „’Apple’ to tekst źródłowy, który przepowiedział, w jaki sposób brudne gitarowe brzmienie grunge’u można przerobić na stadionowe hity dla masowej publiczności”.