Nagrania Keitha Jarretta z „Deer Head Inn” zajmują szczególne miejsce wśród jego nagrań poświęconych standardom jazzowym, a „The Old Country” to dokument o szczególnym znaczeniu historycznym i to z kilku perspektyw.
Keith Jarrett: fortepian; Gary Peacock: kontrabas; Paul Motian: perkusja.
Premiera: 8 listopada 2024.
Deer Head Inn, położony w regionie Delaware Water Gap w Pensylwanii, prezentuje muzykę na żywo nieprzerwanie od 1950 roku, co czyni go jednym z najstarszych klubów jazzowych w USA. W 1961 roku, wówczas 16-letni Jarrett, miał swój pierwszy koncert jako lider tria fortepianowego właśnie w tym klubie. Kiedy właściciele Bob i Fay Lehr przeszli na emeryturę, przekazując stery swojej córce Donie i zięciowi Christopherowi Sollidayowi, Jarrett zaproponował, że zagra tam ponownie, aby uhonorować zaangażowanie klubu w muzykę jazzową.
16 września 1992 roku Jarrett, wraz z Garym Peacockiem i Paulem Motianem, zagrali dla wypełnionej po brzegi sali. Nie było żadnej promocji, ale wieści o wydarzeniu rozeszły się błyskawicznie pocztą pantoflową. Deer Head to kameralne miejsce, a gazeta Allentown Morning Call pisała, że „ze 130 osób w klubie, 30 musiało stać. Na werandzie na zewnątrz stało kolejne 50 lub 60 osób”.
Spontanicznie zorganizowany występ był jedyną okazją, w której Jarrett, Peacock i Motian zagrali jako trio. Peacock był w tym czasie członkiem tria Standards, które uzupełniał Jack DeJohnette. Motian był perkusistą „amerykańskiego kwartetu” Jarretta („The Survivors Suite” i „Eyes of the Heart”), ale nie pracował z Keithem od czasu rozwiązania tej grupy. „Nie tylko nie grałem na fortepianie w Deer Head od 30 lat, ale od 16 lat nie grałem też z Paulem Motianem. Więc to było jak ponowne spotkanie i jam session w tym samym czasie” – napisał Jarrett w notatkach do albumu „At The Deer Head Inn”, wydanego z tego koncertu w 1994 roku.
Stare przyjaźnie podkreśliły projekt Deer Head. Nagranie zostało zainicjowane przez Billa Goodwina, który grał na perkusji w „Gary Burton & Keith Jarrett” (Atlantic) w 1970 roku, zanim dołączył do Phil Woods Quartet, stałych bywalców Deer Head przez wiele lat. Goodwin zaproponował, że nagra koncert dla Keitha, ale po jego odsłuchaniu Jarrett uznał, że „to musi zostać wydane.... Myślę, że na tym materiale można usłyszeć, o co chodzi w jazzie”.
Kiedy „At The Deer Head Inn” został wydany w 1994 roku, prasa zgodziła się ze słowami Jarretta. „Muzyka ma rozmach i nieskrępowany liryzm najlepszych prac Keitha Jarretta” – napisał „Stereophile”. „Gramophone” w międzyczasie, mówił o „czarującej” grze, a „Los Angeles Times” okrzyknął go „kompendium wdzięku”.
Trzydzieści lat później nadszedł czas, aby powrócić do tego materiału. Keith Jarrett i Manfred Eicher wybrali osiem wcześniej niepublikowanych utworów, które składają się na „The Old Country”, drugi tom z występu Deer Head.
Repertuar obejmuje: Cole Portera z „Everything I Love” i „All of You”, „Straight No Chaser” Theloniousa Monka, „I Fall In Love Too Easily” Jule Styne, „Someday My Prince Will Come” Franka Churchilla, „How Long Has This Been Going On” Gershwina, „Golden Earrings” Victora Younga i „The Old Country” Nat Adderleya.