Premiera wydawnictwa zaplanowana jest na 30 lipca 2021.
Niezwykle ciekawa nowość w katalogu Blue Note – „The Complete Live at The Lighthouse” Lee Morgana, czyli kolekcja nagrań legendarnego trębacza zarejestrowanych podczas koncertów w Hermosa Beach w Kalifornii.
Blue Note Records 30 lipca wydaje „The Complete Live at the Lighthouse” Lee Morgana. Wydanie będzie obszerną kolekcją, zawierająca wszystkie 12 setów kwintetu Morgana z saksofonistą Benniem Maupinem, pianistą Haroldem Mabernem, basistą Jymiem Merrittem i perkusistą Mickey Rokerem. To historyczne spotkanie w The Lighthouse w Hermosa Beach w Kalifornii odbyło się w dniach 10-12 lipca 1970 roku i zostało w pełni zarejestrowane. Pierwotnie nagrania zostały wydane 50 lat temu, w 1971 roku jako zestaw dupłytowy, a następnie w wydaniu rozszerzonym do zestawu trzypłytowego w 1996 roku. Najnowsza edycja wyprodukowana przez Zeva Feldmana i Davida Weissa będzie dostępna jako zestaw ośmiopłytowy oraz limitowana edycja 12-LP, 180 gramowych płyt winylowych. Kolekcja zawiera łącznie 33 utwory, w tym ponad 4 godziny niepublikowanej wcześniej muzyki, pozwalając słuchaczowi doświadczyć wyjątkowej atmosfery koncertu. Nieopublikowana wcześniej wersja kompozycji Maberna „The Beehive” zarejestrowana w sobotę 11 lipca 1970 r., jest już dostępna w streamingu lub do pobrania.
Zapowiedź i wizualizację wydania można zobaczyć:
Oba fizyczne formaty zostaną wydane wraz z wyjątkowym bookletem zawierającym wywiady z Benniem Maupinem oraz ostatni obszerny wywiad z Jymiem Merrittem przeprowadzony przed jego śmiercią w ubiegłym roku. Ponadto znajdą się tam komentarze Jeffery'ego McMillana (autora biografii „Delightfulee: The Life and Music of Lee Morgan”) i Michaela Cuscuna, a także wypowiedzi Jacka DeJohnette’a, Wallace’a Roney’a, Nicholasa Paytona, Charlesa Tollivera, Eddiego Hendersona, Dave’a Douglasa i innych. Dodatkowo booklet zawierać będzie niepublikowane wcześniej zdjęcia autorstwa Joela Franklina i Lee Tannera, jak również kilka słów od rodziny Morgana. Dźwięk został zmiksowany przez Steve'a Genewicka w Capitol Studios z oryginalnych taśm. Mastering LP został wykonany przez Kevina Graya w Cohearent Audio, a 180 gramowe płyty winylowe wytłoczone w Record Technology Inc. (RTI) w Camarillo w Kalifornii. Mastering CD wykonał Robert Vosgien w Capitol Studios.
Bennie Maupin, saksofonista:
„Od początku nawiązaliśmy głęboką więź i porozumienie. Myślę, że znalazło to odzwierciedlenie w tym, jak zagraliśmy. Chodziło o uchwycenie chwili i to się udało”.
Jymie Merritt, basista:
„W pewnym sensie to uduchowiona muzyka. To właśnie czułem podczas występów w The Lighthouse,
to było coś całkowicie bezkompromisowego”.
Don Was, prezes Blue Note Records:
„Album „Live at the Lighthouse” daje nam najdokładniejszy obraz tego, dokąd zmierzał Lee Morgan, przez to te nagrania mają monumentalną wartość”.
Zev Feldman, producent:
„Album „Live at the Lighthouse” jest dla mnie ponadczasowy i stanowi wstęp do czegoś o jeszcze głębszym wymiarze – każdy set, grany wieczór po wieczorze, brzmi tak jakbyś był w klubie i był świadkiem wykonania na żywo – to niczym spełnienie marzeń. Był to jeden z pierwszych projektów, które chciałem zrealizować, kiedy trafiłem do Blue Note. Wcześniej wiedziałem, że na półkach leżą ponad 4 godziny niewydanych materiałów, ale nie zdawałem sobie sprawy, jak są wspaniałe, dopóki wszystkiego nie przesłuchałem. Tak jak ci muzycy pracowali nad nagraniem, które przetrwa próbę czasu, my dołożyliśmy wszelkich starań, aby stworzyć wydawnictwo, które pozwoli uwiecznić ich spuściznę”.
SKŁAD ZESPOŁU:
Lee Morgan – trąbka, skrzydłówka (flugelhorn)
Bennie Maupin – saksofon tenorowy, flet, klarnet basowy
Harold Mabern – fortepian
Jymie Merritt – gitara basowa
Mickey Roker – perkusja
Bennie Maupin – saksofon tenorowy, flet, klarnet basowy
Harold Mabern – fortepian
Jymie Merritt – gitara basowa
Mickey Roker – perkusja
Jack DeJohnette – perkusja ("Speedball" z nagrań 10 lipca - Set 4)
Orginalne nagranie wyprodukował Francis Wolff
TRAK LISTA:
*niewydane dotąd nagrania
Friday, July 10, 1970
Set 1
Introduction by Lee Morgan (2:06)
The Beehive (12:51) *
Introduction (0:20)
Something Like This (12:43)
Yunjana (14:28) *
Speedball (4:34) *
Set 2
Set 2
I Remember Britt (16:45) *
Introduction (0:19)
Absolutions (21:55) *
Speedball (3:46) *
Set 3
Introduction (0:33)
Neophilia (18:52) *
Introduction (0:47)
416 East 10th Street (11:46)
The Sidewinder (12:49)
Speedball (0:53)
Set 4
Set 4
Introduction (0:30)
Peyote (13:23) *
Speedball (11:55)
Saturday, July 11, 1970
Set 1
Aon (13:47)
Introduction (0:21)
Yunjana (17:32) *
Set 2
Introduction (0:14)
Something Like This (11:46) *
Introduction (0:28)
I Remember Britt (14:25)
Introduction (0:47)
The Beehive (15:23) *
The Beehive (15:23) *
Speedball (7:00) *
Set 3
Neophilia (19:18) *
Nommo (17:44)
Set 4
Peyote (11:24) *
Absolutions (22:28)
Sunday, July 12, 1970
Set 1
Introduction (1:37)
Something Like This (15:39) *
Introduction (0:29)
Yunjana (16:07)
Set 2
I Remember Britt (16:19) *
Absolutions (19:35) *
Speedball (0:27)
Set 3
Set 3
Introduction (1:19)
Neophilia (18:59)
Introduction (0:46)
The Beehive (15:11)
Speedball (1:59)
Set 4
Peyote (9:27)
Nommo (19:19) *
* * *
Edward Lee Morgan urodził się w Filadelfii w stanie Pensylwania 10 lipca 1938 roku. Swoją pierwszą trąbkę dostał w wieku 13 lat, a jego prawdziwa kariera rozpoczęła się, kiedy w wieku 18 lat dołączył do Dizzy Gillespie Big Band. Przebieg jego zakończonej tragicznie, 15-letniej kariery nagraniowej został udokumentowany przez Blue Note Records, od debiutu artysty z albumem „Indeed!” z 1956 roku, który nagrał w wieku 18 lat, aż do „The Last Session” w 1971 roku, jego ostatniego albumu nagranego na kilka miesięcy przed śmiercią. W międzyczasie Lee Morgan nagrał dwa tuziny dynamicznych albumów jako lider, w tym „The Cooker”, „Lee-Way”, „The Sidewinder”, „Search for the New Land”, „The Rumproller”, „Cornbread”, „The Gigolo” oraz „Live at the Lighthouse”, a także jako sideman, na innych ponadczasowych albumach z katalogu Blue Note, takie jak „Blue Train” Johna Coltrane’a czy na płycie „Moanin’” (Art Blakey & The Jazz Messengers). Jego życie stało się tematem wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego „I Called Him Morgan” w reżyserii Kaspera Collina.