W serwisach cyfrowych pojawił się pierwszy solowy album Matta Berningera, lidera grupy The National. Krążek zatytułowany „Serpentine Prison” zbiera niezwykle entuzjastyczne recenzje.
Za produkcję albumu odpowiada słynny multi-instrumentalista z Memphis, Booker T. Jones. Na krążku pojawia się zestaw znakomitych gości.
Producent i słynny multi-instrumentalista Booker T. Jones otacza Berningera ornamentalną instrumentacją, pozwalając, by delikatna gitara i ponure instrumenty dęte utworzyły doskonałe tło do mrocznych rozważań artysty. Przestrzenne organy sprawiają, że jeszcze bardziej czujemy się tak, gdybyśmy słuchali baśni. To trochę tak, jakbyśmy słuchali stałego bywalca pewnego baru, który siedzi gdzieś z boku i mamrocze do dźwięków ballad country płynących z szafy grającej – Pitchfork
Utwór „One More Second” rozpoczyna się jak minimalna medytacja, by następnie przerodzić się w rozbudowany utwór z perkusją, organami, rozkwitającymi chórkami, a nawet bardzo gustownym – choć nieco zwichrowanym – solo na pianinie – Rolling Stone
Wypełniony dęciakami i wyprodukowany przez urodzonego w Memphis mistrza Bookera T. Jonesa. Dziesięć utworów z miejsca trafiających do duszy – Esquire
„Serpentine Prison” zawiera elementy doskonale znane fanom The National: niepodrabialny baryton oraz nastrojowe teksty. Ale bez gitar Aarona i Bryce’a, perkusji Bryana i basu Scotta, melancholia Berningera wybrzmiewa doskonale, a z pewnością niemała w tym zasługa wkładu Bookera T. Jonesa – The Washington Post
Kolekcja lśniących, introspekcyjnych piosenek – Entertainment Weekly Organiczna, delikatna, zakorzeniona w folku estetyka debiutanckiej płyty The National lub odrobina klimatu z „Sad Songs For Dirty Lovers” mogą dać pewne wskazówki, czego spodziewać się po pełnym cierpliwości i akustycznych brzmień „Serpentine Prison”. Oczywiście 20 lat doświadczenia i zaangażowanie Jonesa sprawiają, że to zupełnie inna bestia. Berninger dążył do nagrania albumu w oldskulowym sensie, a efekt końcowy pokazuje, że zamierzenie zostało spełnione – Stereogum
Nie ma wątpliwości, że ten album uchwycił to, co Berninger robi najlepiej. Jest to zarazem świeże i dobrze znane – Consequecne of Sound
Album ma ponadczasowy smak, łączy dekady muzycznych wpływów, a kompozytorsko wyszło z tego coś na pograniczu pełnych wyznań ballad z lat 70., a poezji śpiewanej w zadymionych barach, podkreślonych delikatnie dryfującymi rytmami oraz boleśnie szczerymi tekstami – AV Club
Utwór „One More Second” rozpoczyna się jak minimalna medytacja, by następnie przerodzić się w rozbudowany utwór z perkusją, organami, rozkwitającymi chórkami, a nawet bardzo gustownym – choć nieco zwichrowanym – solo na pianinie – Rolling Stone
Wypełniony dęciakami i wyprodukowany przez urodzonego w Memphis mistrza Bookera T. Jonesa. Dziesięć utworów z miejsca trafiających do duszy – Esquire
„Serpentine Prison” zawiera elementy doskonale znane fanom The National: niepodrabialny baryton oraz nastrojowe teksty. Ale bez gitar Aarona i Bryce’a, perkusji Bryana i basu Scotta, melancholia Berningera wybrzmiewa doskonale, a z pewnością niemała w tym zasługa wkładu Bookera T. Jonesa – The Washington Post
Kolekcja lśniących, introspekcyjnych piosenek – Entertainment Weekly Organiczna, delikatna, zakorzeniona w folku estetyka debiutanckiej płyty The National lub odrobina klimatu z „Sad Songs For Dirty Lovers” mogą dać pewne wskazówki, czego spodziewać się po pełnym cierpliwości i akustycznych brzmień „Serpentine Prison”. Oczywiście 20 lat doświadczenia i zaangażowanie Jonesa sprawiają, że to zupełnie inna bestia. Berninger dążył do nagrania albumu w oldskulowym sensie, a efekt końcowy pokazuje, że zamierzenie zostało spełnione – Stereogum
Nie ma wątpliwości, że ten album uchwycił to, co Berninger robi najlepiej. Jest to zarazem świeże i dobrze znane – Consequecne of Sound
Album ma ponadczasowy smak, łączy dekady muzycznych wpływów, a kompozytorsko wyszło z tego coś na pograniczu pełnych wyznań ballad z lat 70., a poezji śpiewanej w zadymionych barach, podkreślonych delikatnie dryfującymi rytmami oraz boleśnie szczerymi tekstami – AV Club
Na płycie pojawia się wspaniały zestaw gości, w tym m.in. Matt Barrick (The Walkmen, Jonathan Fire*Eater), Andrew Bird, Mike Brewer, Hayden Desser, Scott Devendorf (The National), Gail Ann Dorsey (David Bowie, Lenny Kravitz), Booker T. Jones, Teddy Jones, Brent Knopf (EL VY, Menomena), Ben Lanz (The National, Beirut), Walter Martin (The Walkmen, Jonathan Fire*Eater), Sean O'Brien, Mickey Raphael (Willie Nelson, Bob Dylan), Kyle Resnick (The National, Beirut), Matt Sheehy (EL VY, Lost Lander) i Harrison Whitford (Phoebe Bridgers). Za dodatkową produkcję odpowiada Sean O’Brien.
Poza działalnością w The National (z którym Matt wygrał Grammy za Najlepszy Album Alternatywny – „Sleep Well Beast”), Berninger współpracował z Brentem Knopfem w ramach projektu EL VY („Return to the Moon”, 2015). W 2019 artysta pojawił się w „Between Two Ferns: The Movie” oraz wspólnie z Phoebe Bridgers nagrał utwór na soundtrack „Walking on a String”.